Blogs
Waarom stappen voorzitters op?
Deze week werd bekend dat de voorzitter van MKB-Nederland tussentijds is opgestapt. Net als zijn voorganger heeft hij als verklaring naar buiten gebracht dat hij onvoldoende ruimte krijgt om een eigen mkb-geluid te laten horen naast grote broer VNO-NCW. Volgens mij wordt er juist heel veel bereikt voor ondernemers in het MKB. MKB-ondernemingen zijn vrijgesteld van verpakkingenbelasting, hebben vrijstellingen voor de winstbelasting, zijn minder lang dan grote ondernemingen verantwoordelijk voor de loondoorbetaling van hun personeel tijdens ziekte, kunnen niet meer gedwongen worden om hun deuren op zondag te openen en - last but not least - zijn MKB-ondernemingen flexibel om veranderingen aan te brengen als de tijd hierom vraagt.
Waarom dan toch die Calimero-houding die een hele branche of sector in mineur kan houden? Het gaat beter met de economie, consumentenvertrouwen is aardig terug op peil, en zo ook de koopbereidheid. Ik zou er sterk voor pleiten om de lobby zo op te zetten dat ondernemingen krachten bundelen en vertellen wat ze wél willen en niet dat hun bestuurders, voorzitters en anderen vertellen wat ze niet willen en wat er niet deugt. We hebben met zijn allen gezien dat de boerenlobby door hun voortdurende klaagzang helemaal uit het politieke polderlandschap was verdwenen. Hun koepel lag uit elkaar en er was geen minister van Landbouw meer. Het kost dan heel veel tijd en inspanning om weer op het politieke toneel een rol van betekenis te spelen.
De komende jaren gaan we forse uitdagingen tegemoet. De krapte op de arbeidsmarkt zal arbeid duurder maken en ons verdienmodel in de detailhandel komt onder druk te staan. We zullen veel winkelgebieden moeten herstructureren door winkels te sluiten en andere bestemmingen te verzinnen, eenvoudigweg omdat regionaal de bevolkingssamenstelling verandert, koopstromen online en offline veranderen en de retail verder internationaliseert.
Groot en klein moeten binnen de detailhandel de handen juist ineenslaan om de winkelstraat gezellig en aantrekkelijk te houden. Goed opgeleid personeel wat de klanten gastvrij kan ontvangen, draagt bij aan een gezond winkelklimaat. Ik ken maar weinig bedrijven die op zichzelf kunnen staan en zelf een bestemming kunnen zijn in ons winkellandschap. Samenwerken is nodig en een kwestie van geven, nemen en gunnen, maar ook ruimte geven aan collectief. Niet minder samen, meer zelf, maar méér samen en juist minder zelf.